1- Üst dişlerin fonksiyonel palatinal tüberkülleri, bukko palatinal yönde, oklüzal yüzeyin palatinal 1/3 bölümüne yakın olarak, Alt dişlerin fonksiyonel tüberkülleri, bukko lingual yönde oklüzal yüzeyin bukkal 1/3 bölümüne yakın konumlanırlar.
2- Fonksiyona girmeyen pasif tüberküller; üst dişlerde bukkooklüzal kenara yakın, alt dişlerde ise linguooklüzal kenara yakın konumdadırlar (1/6).
3- Fonksiyonel tüberküller santral oluğa yakın, fonksiyona girmeyen tüberküllerin ise santral oluktan uzak ve bukkooklüzal kenara yakın konumlandırılırlar.
4-Oklüzal yüz, modelde düzgün durumda hazırlandıktan sonra, dişin bukkooklüzal en geniş boyutu yüzey üzerine çizilerek belirlenir. Elde edilen doğru üzerinde ayrılan üç eşit parça; fonksiyonel ve fonksiyona girmeyen tüberküllerin yerlerini belirlemede rehber oluşturur.
Karşıt doğal diş arkından yararlanılarak belirleme
1. Üst diş arkında oklüzal yüz elemanlarının belirlenmesi
2. Alt diş arkında oklüzal yüz elemanlarının belirlenmesi
TÜBERKÜL KENAR SIRTI İLİŞKİSİ
Bir dişin fonksiyonel tüberkülünün karşıt iki dişin kenar sırtları ya da oklüzal fossaları ile temasta olma durumu.
Alt orta kesici ve üst 3. büyük azı dışında tüm dişler karşıtları ile bir dişe iki diş ilişkisindedirler.
Tüberkül kenar sırtı ilişkisi doğal dentisyonda % 95 oranında görülen oklüzal ilişki türüdür, bu nedenle "Fizyolojik Oklüzal İlişki" olarak da tanımlanır.
Tüberkül kenar sırtı ilişkisinde çiğneme kuvvetlerinin tümü dişin uzun eksenine paralel (vertikal) olarak yönelemediğinden fonksiyona bağlı olarak dişlerde yer değişimi ve gıda birikimi görülebilir. Bu özelliği dikkate alınarak tüberkül kenar sırtı ilişkisinin bir ya da birkaç dişi ilgilendiren lokal protetik rehabilitasyon çalışmalarında uygulanması önerilmektedir .
